Eerder hebben we hier bericht over de bizarre actie van het College in oktober 2016, waarbij organisaties in de jeugdzorg opgedragen werden de toegang tot de jeugd-ggz en residentiële zorg te beperken. Omdat het geld op was volgens de wethouder, zou de gemeente alleen nog maar directe hulp bij crisis, bij een door de kinderrechter opgelegde maatregel of bij een ernstig probleem betalen. In alle andere gevallen moesten kinderen maar langer wachten op behandeling. Een indicatie van de omvang van het probleem kon de wethouder echter niet geven. GroenLinks was hier verbijsterd en boos over en ondertekende met vele andere partijen een motie om dit een halt toe te roepen. Het college gaf aan met voorstellen te zullen komen om de kosten in de hand te houden.
Stand van zaken januari 2017
In december 2016 presenteerde het College haar businessplannen waarmee op de kosten bezuinigd zou kunnen worden. Tevens werd de raad gevraagd akkoord te gaan met een vage opdracht om verder te onderzoeken waar mogelijke bezuinigingsrichtingen konden worden gevonden. Er werd nog steeds geen indicatie van de omvang van het probleem gegeven, en onduidelijk bleef wat de voorgestelde maatregelen elk afzonderlijk konden bijdragen aan de oplossing. Zowel financieel als qua transformatie. De vaagheid van het raadsvoorstel (waarmee gaan we als raad dan eigenlijk akkoord?) riep wrevel op, wat werd verergerd door de constatering van adviesbureau KPMG dat veel van de overschrijding in de kosten voor jeugdzorg aan de gemeente zelf te wijten was: te hoge vergoedingen, geen SMART afspraken met zorgaanbieders, het proces niet op orde, gebrek aan managementinformatie, etc. Ook bleek de overschrijding waaraan in oktober met veel tamtam ruchtbaarheid werd gegeven, reuze mee te vallen. Kortom, we hadden hier te maken met een wethouder en College die onvoldoende sturing en controle had over het dossier.
GroenLinks heeft net als een aantal andere partijen keer op keer gevraagd naar eventuele problemen die er speelden en of de wethouder genoeg managementinfo had om de jeugdzorg in goede banen te leiden. Wij hebben steeds aangeboden om mee te denken aan oplossingen. Steeds kregen we een bevestiging dat het oké was, maar ook steeds bleek het verhaal toch weer anders te zijn: dan weer 12 miljoen euro over, dan weer 4 miljoen tekort. Niet bepaald een beeld dat het College controle heeft over dit terrein. En als raad hadden we het gevoel door de wethouder niet in positie te worden gebracht om goed mee te sturen op dit ingewikkelde dossier. Zowel inhoudelijk, als financieel niet.
GroenLinks en SP hebben vervolgens een motie gemaakt, waarin het raadsvoorstel van het college m.b.t. de knelpunten jeugdzorg (de vage opdracht) werd teruggestuurd. De motie was zwaarwegend omdat het raadsvoorstel niet alleen werd teruggestuurd, maar de fracties ook duidelijke richtlijnen voor de wethouder meegaven voor wat er na twee maanden uitgewerkt moest zijn. De motie werd –met uitzondering van D66, de eigen fractie van de wethouder- door alle andere fracties ingediend en dus aangenomen. De motie moet uiterlijk begin maart 2017 zijn uitgevoerd. We wachten dus af.
Willy-Anne van der Heijden