Maandagavond was het zover. De gemeente zou het onderzoek presenteren aan de bewoners of zij door het bureau tuinvergrotingen van de gemeente onjuist zijn behandeld.
Het was warm in de kantine van de Steiger in Almere Haven. De opkomst was groot. Veel bewoners, ambtenaren, de wethouder, de gemeentesecretaris en gemeenteraadsleden. Wethouder Steunenberg deed de aftrap met welgemeende excuses. Daarna kwam de gemeentesecretaris aan het woord. Zij trok het boetekleed aan. De organisatie, de leidinggevenden hadden gefaald. Het leverde haar een klein applausje op. Het onderzoek is ingesteld door het college, dat wilde weten wie en waar er in de ambtelijke organisatie gefaald heeft. De onderzoeker de heer Tersteeg, vertelde dat het ontbrak aan handhavingstrategie, communicatie, helder beleidskader en juridische expertise. Er is intimiderend en onprofessioneel opgetreden. Maar er geen sprake geweest van onjuiste bejegening door ambtenaren naar bewoners.
In een officiële reactie van de bewonersgroep werd opgemerkt dat er geen goede definitie is gegeven van onjuiste bejegening. Het achterhouden van informatie, liegen, dreigen en marchanderen past niet goed in de definitie van juiste bejegening, vinden zij. Het onderzoek stelt dat de handhavers de burgers fatsoenlijk te woord hebben gestaan. Er is geen beledigende taal gebruikt.
Vervolgens was het woord aan de bewoners. Er werd getwijfeld aan de handhavingstrategie. Niet verteld is, dat de grond die te koop werd aangeboden door verjaring feitelijk al van de bewoners was. Dat is bewust niet verteld. Wel logisch als je iets wilt verkopen, maar eerlijk is het niet. Veel bewoners snapten niet dat hoewel de gemeente zegt dat er intimiderend en bedreigend is opgetreden er dan toch de conclusie wordt getrokken dat er sprake is van een juiste bejegening naar de bewoners toe. Ook vonden de bewoners het niet juist dat in het persbericht niets stond over intimiderend en bedreigend optreden van de gemeente. Wie heeft dat persbericht geschreven? , vroeg iemand . “Ik” zei de gemeentesecretaris. Dom vond de zaal. ‘Inderdaad, een beetje dom” zei de gemeentesecretaris. De gemeentesecretaris zegde toe dat als nog te zullen doen.
Dom, dat woord vatte de acties van de gemeente naar de inwoners van Noordmark goed samen.
Conclusie en vervolg: Er is genoegdoening gegeven aan de bewoners. Dat voelde goed. Het vertrouwen is niet in een avond na jarenlange ellende hersteld, maar er is een begin gemaakt. Dat de gemeentesecretaris haar mensen niet wil laten vallen is ook duidelijk. Maar maakt de conclusie van het rapport minder geloofwaardig.
Waar de bewoners nu in geïnteresseerd zijn, is hoe nu verder. Toegezegd is om over twee weken de eerste gesprekken te voeren met bewoners van de hofjes. Ook met de bewoners van de hofjes die onder druk van de gemeente maar hebben gezegd: “ het is wel goed, neem de grond maar terug”. Het college is niet van plan haar onderzoek te agenderen. Of er nu ook nog een raadsbreed onderzoek moet komen, vinden sommige bewoners wat veel van het goede. “Natuurlijk de onderste steen moet boven komen maar het gaat maar om twee tegeltje in mijn geval”, zei een bewoner. “Wel een hoop gedoe al dat onderzoek en dat kost klauwen met geld”
De volggroep van gemeenteraadsleden gaat zich nu buigen over de vraag of de resultaten van dit onderzoek voldoende zijn of dat er een aanvullend onderzoek moet komen vanuit de Raad.