We kennen allemaal het verhaal van de Des-dochters en de Softenon-babies, waarbij pas vele jaren later bleek dat het middel erger was dan de kwaal. Gaan wij hier in Almere dezelfde kant op en stellen we kosten boven gezondheid? GroenLinks hoopt van niet.
Het college wil nu het chemische bestrijdingsmiddel glyfosaat inzetten bij de aanpak van boomwortels die overlast veroorzaken. Natuurlijk zien we ook dat boomwortels van gevelde bomen soms doorgaan met het asfalt van fietspaden omhoog te drukken. En dat fietsers dat irritant vinden. Maar moet je daarom meteen maar voor deze op het oog goedkope oplossing kiezen en gif spuiten? Heeft het college serieus naar alle alternatieven gekeken?
Aan glyfosaten zitten gezondheidrisico’s vast. Het gebruik van glyfosaten leidt tot huidirritaties en andere allergische reacties, hoofdpijn, misselijkheid, verhoogde kans op kanker, een hogere kans op miskramen en voortijdige geboortes.
Het college schermt ermee dat het wel safe zit, omdat het Nederlandse College Toelating van bestrijdingsmiddelen (CTB) het goedkeurt. Merkwaardig ook dat Leefbaar Almere alle vertrouwen in het CTB heeft en het college steunt. Want datzelfde college heeft het gebruik van glyfosaten vanaf 1 januari 2007 voor particulieren verboden (zie Almere Vandaag van 5 juni). Hoezo gezond? Als je het net even niet goed toepast, komt het in het milieu terecht en kan het een gevaar vormen voor de gezondheid van mens en milieu. De PvdA bagatelliseert dit gezondheidsrisico door erop te wijzen dat er een nietszeggende toezegging is van het college over de monitoring door het Waterschap Zuiderzeeland, terwijl men weet dat ditzelfde Waterschap de gemeente groen licht gaf voor het gebruik van glyfosaten. Hetzelfde Waterschap dat de agrarische sector sommeert maatregelen te nemen om de concentratie van bestrijdingsmiddelen in het oppervlaktewater te verminderen. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat heeft hier toe, in overleg met waterschappen en landbouworganisaties, het Lozingenbesluit aangepast. Ook constateren de Waterschappen nu al dat de concentratie glyfosaat in het oppervlaktewater vaak de norm overschrijdt en dat ze daarom extra, zeer kostbare, maatregelen moeten nemen. Ook in de drinkwaterbereiding vormt glyfosaat een risico. Wil de gemeente dit risico vergroten? Terwijl men ook vermoedt dat dit gif jarenlang in de grond blijft en dat het maar de vraag is of dit gif überhaupt wordt afgebroken?
Er zijn genoeg redenen om aan dit middel te twijfelen. GroenLinks kiest hier voor het voorzorgprincipe.
Het college zegt verder dat het gebruik van glyfosaat zoveel goedkoper is dan werken zonder chemische bestrijdingsmiddelen. Is dat zo? Het college zegt dat het onderhoud zonder gif miljoenen meer kost, zonder dit echt te onderbouwen. We hebben geen overzicht gekregen, hoewel we daar wel om hebben gevraagd. Hoeveel het mèt gif gaat kosten weten we overigens ook niet. Vermoedelijk meer dan het college misschien zelf in gedachten heeft, want als het in het oppervlaktewater terecht komt moet het Waterschap extra maatregelen nemen (lezen we in het artikel van 5 juni). Je kunt je afvragen of het totaalplaatje dan zoveel goedkoper is dan de methode die nu gebruikt wordt. Of denkt de gemeente alleen aan zichzelf en mogen Waterschap en Vitens de meerkosten doorberekenen aan de inwoners?
Er zijn volgens GroenLinks genoeg redenen om te twijfelen aan de richting die dit college kiest: onkruid bestrijden met gif. In onze ogen gaat de gezondheid van de Almeerders voor alles.
Willy-Anne van der Heijden, raadslid